به ندرت پیش میاد میلی به دیدن فیلم های ترسناک داشته باشم.به نظرم یه جور خودآزاریه که بشینی پای یه فیلمی و دائم بهت یه سری هیجان کاذب وارد بشه!البته فیلم ترسناک برای ترسوها ساخته میشه که ببینن و همیشه توهم دنبال شدن توسط کاراکتر ترسناک را با خود داشته باشن.
اما به این میاندیشم که موقع خلق یک فیلم ترسناک کارگردان خودش هم ترسیده؟!یا نویسنده؟!پاسخی که برای این سوال دارم اینه که این نوع فیلمها وقتی میتونه به نتیجه برسه که نویسنده و کارگردانی خوش فکر و شجاع پشت اون باشه!هرچند که تمامی فیلم های این ژانر تاریخ مصرف دارن!و اگر فیلمی ساخته بشه که کارگردان یا نویسنده اون اول خودش ترسیده باشه، اونوقته که دیگه نه تنها فیلم ترسناک نیست بلکه یه کمدی از آب در میاد با مایه های زننده ای از هجو...
ضمیمه:از نرودای عزیز به ما
می خواهم زندگی کنم.باشم،
و به بودن ادامه دهم.
اما من نخواهم بود، اگر درونِ من،
دانه از جوانه زدن باز ایستد.
نخست جوانه ها که،
که از زمین سر بیرون م یکنند
تا به روشنایی دست یابند.
مگر نه اینکه زمینِ مادر، تاریک است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر