باز دوباره هوس کردم مرض هام را بنویسم.خودم را به رخ خودم بکشم!
- کلن من خیلی به خودم گیر می دهم.گاهی فکر می کنم اینقدر که من به خودم و کارهام گیر می دهم حساب پس کشیدن الهی از نطق کشیدن های من آسون تره. خب حسنی هم دارم که این گیر دادن ها کاملن شخصیه.یاد ندارم به آدم دیگه ای گیر داده باشم!
- آدم ترسویی نیستم،( البته گاهی خیلی عافیت طلب و محتاط می شوم ) حتی در مواقعی کله خراب وبی پروا هم میشوم.از جک و جانور خاصی نمی ترسم،نه سوسک نه مارمولک... هیچی تقریبن! عوضش بعضی وقتها به شدت از آدم ها می ترسم.
نه از اون جنس ترس از آدمهایی که بهت آسیب می رسونند یا خطرناکند(که اون برای همه ست) بلکه ترس از آدم های آرام، پر احساس و آدم هایی با دیوانگی هایی خاص. وقتی با چنین آدم هایی برخورد می کنم تمام وجودم را ترس و مسئولیت پر می کنه.ترس از آسیب دیدن آنها و مسئولیت رفتار های حساب نشده م در مقابل اونها.
اصلن من نمی تونم موقع رفتار کردن با آدم ها حساب کتاب کنم.نمی تونم براشون رل آدم های مودب و آداب دان و فهمیده را بازی کنم.حتی با یه غریبه هم ممکنه همون دیوانه بازی هایی را دربیارم که وقتی با دوستانم هستم. همین اخلاق گند هم هزاربار باعث دردسرم شده ولی نمی تونم ترکش کنم!
هر کس دیوانگی های خاص خودش را دارد، اما اگر دیوانگی های یک نفر هم راستا با خودم نباشد وحشت همه وجود را فرا می گیرد.چون به شدت از حساسیت های این آدم ها خبر دارم. وحشت اینکه یا من حفره اونها بشوم یا اینکه اونها بخواهند با من حفره هاشون رو پر کنند! بعد چون می دونم نمی تونم جوابگو باشم هم خودم آزار می بینم هم دیگران.
البته شاید همه اینها توهم و حساسیت های خودم باشند،همون گیر دادن های الکی! اما خیال اینکه من و رفتارهام باعث بشوند که کسی را گرفتار خودم کنم تا مرز انزوا پیش می بردم...
To Be Continue….
جسارتا
پاسخحذفبه این میگن وسواس و من هم در خیلی موارد از برخوردهای روزانم این رو حس می کنم
به نظرم این همه بودنش ضرر داره تا منفعت
یه فکری باید برداریم :دی
نه نه! اتفاقن ممنون که به این پست نظر دادی!
پاسخحذفبه وسواسش هم فکر کردم.آره یه وقتایی که افراط می کنم وسواس هم میشه!مضر بودنش را هم قبول دارم.
اما این برام پیش اومده که میگم.
شاید این حرف خودخواهی یا خودشیفتگی به نظر بیاد اما پیش میاد که مقابل کسی قرار بگیری که تو کفاف اونو بدی اما اون نه!
این دردناکه! هم واسه خود آدم هم برای طرف مقابل و توجیه و فهموندش هم خیلی سخته
خوبه آدم تو دنیای مجازی لاقل چند تا موجود مثل خودش می بینه و می فهمه تنها خودش عجیب نیست.
پاسخحذف