دوست عزیزی می گفت: هر بو در زندگی مثل یک آدم می ماند.
حق دارد.حداقل برای من هم همین طور ست.بو ها برایم به مثابه آدم هاست.هر بویی را، نمی توانم وارد زندگیم کنم.مایه های اصلی بو هایم مشترک است با تندی و ملایمت های متفاوت.
حالا من از امروز یک بو -آدم- جدید به زندگیم وارد کرده ام. این بو هم همان تم اصلی را دارد اما خیلی متفاوت تر از بقیه بوهایی ست که تا به حال تجربه کرده بودم.
اولین بار که این بو را استشمام کردم کاملن جذبش شدم و برای بدست آوردنش بیشتر عطرفروشی ها را زیرپا گذاشتم تا پیدایش کردم این کمیاب را!
پر از آشنایی ست این بو هرچند هرگز از هیچ آشنایی این بو را نشنیدم.
پی نوشت 1: مست و سرخوش بوی تازه ام هستم.
پی نوشت 2 : هنوز به این خوشبوی نوآمده عادت نکرده ام.رایحه اش که به مشامم می رسد، با شوق، اطرافم دنبال کسی می گردم که چنین مستانه بویی می پراکند...
پی نوشت 3: تیتر از حضرت مولانا ست.
چه عاشقانه!
پاسخحذفهان؟!
پاسخحذفامین
پاسخحذفهان چی اونوقت؟!!!!
(هان هم شد کامنت؟!!! :) )