خب تقصیر از من و این بی‌دقتی‌های تموم‌نشدنی‌‌مه. الان فهمیدم یه دوست خیلی خیلی عزیزی اسم این‌جا رو "ذهن گِرد" می‌خونده، در حالی‌که اون‌چه که مدنظر منه "ذهن گَرد" بوده.
البته ذهن ِ گِرد هم خوبه. یعنی بهش که فکر کنم می‌بینم خیلی هم خوبه. گردی و بی گوشه بودن نعمتی‌ئه.اما من ازش بی بهره‌ام. ذهن من گِرد که هیچ هزار و یک اضلاع هم هست. پر از زاویه‌ها و گوشه‌ها ی ریز و درشت. که همیشه چیزی هست که به این گوشه‌ها گیر کند. اصلن همین زاویه داری و گوشه‌ناکی افراط‌گونه بوده که مرا ذهن گَرد کرده است.
بهر حال از همین تریبون مراتب عذرخواهی خودم را به ایشون و بقیه دوستان اعلام می‌کنم. امیدوارم این بی‌دقتی سهوی(!) را بر من ببخشایید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر