۱۳۹۰ دی ۲۳, جمعه

از گفت‌وگو‌های درونی


هیچ وقت ندانستم و نمی‌دانم هنوز که آیا حق دارم نگران کسی باشم یا نه؟ این‌که حال و روزگار هرکس به خودش مربوط است یا این‌که من به عنوان یک انسان حتی (نه دوست یا هرچیز دیگر) حق دارم ابراز نگرانی کنم یا نه!
بهر حال برای نگران شدن‌ها معمولن اختیاری ندارم. دل است دیگر نگران آدم‌ها می‌شود معمولن!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر