۱۳۹۰ دی ۲۹, پنجشنبه

از تاملات درونی


خیلی زیاد معتقدم که سیکل عشق و دوست داشتن سیکل باز است. که من کسی را دوست می‌دارم، او دیگری را ، دیگری دیگری را و...
بعد گاهی فکر می‌کنم چه طور می‌شود که یکی، یکی دیگر را دوست بدارد، بعد بمانند، با هم باشند. هر دو هم را دوست بدارند و برای هم بمانند.
این سایه‌ی جدایی از دید من نزدیک و محو نشدنی است. این‌قدر که هر بار همایون شجریان واژه "جدایی" را به تحریر می‌خواند(+)، از درد و غم و حقیقت می‌خواهم بمیرم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر