در لحظه‌های تنگنا، درست همان لحظه‌هایی که بی‌طاقت شده‌ام، بریدم ، متلاشی‌ام تنها و تنها یک خیال محال آرام‌ام می‌کند. محال‌ترین خیالی که ممکن است.

درست مثل یک سوپاپ اطمینان از انفجارم جلوگیری می‌کند.